از این طرف به آن طرف می دوید
دنبال این آقا و اون آقا ، که چی ... می خواست نمایشگاه بزاره تو دانشگاه
نمایشگاه " دفاع مقدس "
می گفت : حاج آقا ... خودتون زیر درخواست ما رو امضا کردید ، حالا می گید نه ؟!
ما فقط مکان می خواهیم ، نمایشگاه که با هزینه شخصی بچه ها بوده !
گفت : بچه ... اون موقع که من تو جبهه بودم تو داشتی شیر می خوردی !!!
اونهم لبخند تلخی زد و گفت : بودم بودم حساب نیست ، هستم هستم حسابه . خیلی ها یه روز بودند ...

دفاع مقدس و فرهنگ جهاد آن چیزی نیست که به اشتباه در ذهن ما با توپ و تانک و چفیه و ... حک شده .

دفاع یعنی ، من هستم ، هر لحظه ، هر کجا ، که او بخواهد 
دفاع یعنی ادب ، یعنی غیرت  ، یعنی شرف ، یعنی یکرنگی  ، یعنی شهامت
دفاع یعنی ابن الوقت نباشیم ، یعنی عبد باشیم در هر جایگاهی
دفاع یعنی مهربانی و پاکی ، نه ادا و اطوار و لفاظی کردن
دفاع یعنی اقتدار علمی و عملی ، یعنی تلاش در بی نیازی جامعه اسلامی ، چه یک کارگر باشی یا یک دانشمند
دفاع یعنی گمنامی ، نه به دنبال برچسب و ...
دفاع یعنی پیرو مسلک علی (ع) ، بزرگ و عمیق ...
همچون دریایی که به موقع طوفانی می شود و می خروشد ؛ و به موقع آرام می شود و آرامش می بخشد .
این دفاع به روز موعود وصل می شود و گرنه به نا کجا آباد هم نمی رسد .
ان شاءا... باشیم ، تا آخر .

    (انّا نحن نزّلنا الذکر و انا له لحافظون)  ؛ و ما خود این کتاب را فرود آوردیم و هم البته خود نگهبان آن هستیم .

                                                                                                                        ( حجر آیه 9 ) 

من تو را حفظ می کنم ، یا تو مرا ؟!
نه آنها که جسارت کردند تو را می شناسند و نه من که مدعی حمایت و تبعیت از تو هستم .
تو سالها جاودان ماندی و می مانی تا روز حساب ...
آنها در خیال خام خود جسارت می کنند و ما در غفلت خود دوری ،
ای کاش قبل از دیر شدن بیدار شویم ،
صبح نزدیک است ...

علی (ع) مرد بود ،
چقدر دلم برای دیدن یک مرد ، یک آدم بی عیب تنگ شده ،
شاید بگویید : دیوانه شدی ؟ اینهمه مرد !
مرد بودن نه بمعنای مذکر بودن  ،
 بمعنای علی وار بودن .
ولادت ش ، شهادت ش ، سکوت ش ، سخن ش ،  قیام ش ، قول ش ، عمل ش ، علم ش ...

آری ! مردها زیادند ، اما نه هر مردی ،
اگر این بود که قصه تاریخ از ابتدای تاریخ این نمی شد و مولایمان رخ نمی پوشید از نامردان ،
اگر اینهمه مرد بود ، اوضاع جهان این نمی شد !

مردی که عدالت و حقانیت را فدای مصلحت نمی کرد ،
از ذره ایی نمی گذشت به قیمت آبرو و جان و مال و مقام .

و بعد از گذشت سالها و قرن ها معیار و میزان است ،
و هنوز هیچ مقام علمی و ژست و منصب دینی و سیاسی جای مردانگی و علی واری او را نگرفته .

زیباست ،  اقتدار در اوج تواضع ،
و جاودانگی در بین خیل فراموش شدگان مدعی !

من از تو چه می خواهم ؟
 مردانگی ِ علی وار ...

شنیدم یوسف (ع) در دعاهایش از خدا می خواست که او را برای خودش تربیت کند ،
اما من این را هم نمی خواهم ، که خود می دانم این عبا قد من نیست .
من دستها ، پاها ، چشمان و دلی علی وار می خواهم ،
خیلی لازمشان دارم ، خیلی ...

بیابان در بیابانم                    پریشان در پریشانی

نگاهم کن به دلجویی                     صدایم کن به مهمانی 

به دیدار تو می آیم                 به امید تو در راهم

این دل ، این خزانـی را                          به بارانت نوازش کن

*   اینها تکه های ادبی از ظرافت روح نیست ،‏ ردپای درد است بر جان تشنه ... زیبا بخوان

*   شاعر : اهورا ایمان

نیلوفر ، گل مردابه

اگرچه در منجلاب مرداب گرفتار شدم

اما

 « سوختن ، آیینه ترم می کند »

چندی است که دیگر دعای عهد نمی خوانم .
بگویم بیا آقا زمین و زمان و بر و بحر ، فلان شد ؟!
من که منتظر واقعی نیستم .
پس خودم می گویم : بجای دعای عهد هر روز بر جنازه ایستاده ات فاتحه بخوانی بهتر است !
آرزوی آمدنت را دارم ، آنهم برای بخاطر پاک شدن دل خاک گرفته ام ،
دیگر شعارهای جهانی سر نمی دهم ،
دلم در کشاکش مشکلات آنقدر کوچک شده ، که خودم هم پیدایش نمی کنم !
باورت می شود ؟!
نه ، خودم هم باورم نمی شود !
شیشه دلم آنقدر صاف بود که نیاز به آیینه نداشتم ،
اما حالا به آدمی که صاف جلوی چشمم هم ایستاده ، اعتماد ندارم !
آری بیا ،
بیا ، اما نه برای گل و بلبل و خوشگلی و کامل کردن پز مذهبی ،
نه برای استجابت دعای سفره های نذر زنانه ...
حقیقت این است ، من دارم از دست می روم  ،
من تو را برای نجات خودم می خواهم ،
بیا ،
بیا به فاطمه (س) بیا ،
بیا تا دیر نشده بیا ،
نفسم به شماره افتاده بیا ،
بیا ...

حال و روز این لحظه ها ، روزها ، هفته ها ، ماهها و سالهای اخیر ...
همیشه برایم تداعی کننده شب واقعه است .
چراغها را خاموش کرد ، تیرک خیمه ها را پایین آورد ، تا هر که می خواهد برود ، بدون خجلت ...
آقا ، تا کی تکرار این شب و روز واقعه ؟!
هر روز و هر ثانیه سخت تر می شود ،
صدای ترک خوردن روحم را می شنوی ؟
دیگر رمقی نمانده ...
می خواهم بمانم ، مگر اینکه تو دیگر مرا نخواهی ،
اما جسم و روحم دیگر تحمل این بار سنگین را ندارد ...
حسین جان ؛ این اسم با جان مثل یک جرعه آب گوارا جان تب دار را خنک می کند .
عباس(س) ، چه نذری کردم از نوجوانی ولی نشد ؛‏ باور کنم نخواستی ؟!
سجاد (ع) ،‏ ای کاش سجده های خالصت را یاد می گرفتم این روزها بسیار نیازش دارم ،‏
طولانی و عمیق مثل رفتن به عمق آب ...

امضا : یک عاشق ... اما خسته .